Een weeffout in onze sterren

Hazel Grace Lancaster is een zestienjarige tiener uit Indianapolis. Ze heeft schildklierkanker die naar haar longen is uitgezaaid. Ze gaat met tegenzin naar de kankersupportgroep in haar moeders opdracht. Tijdens deze bijeenkomsten ontmoet ze Augustus Waters, die door botkanker zijn been verloren heeft. Vanaf het moment dat Hazel en Augustus elkaar ontmoeten, lijkt er geen ontsnappen te zijn aan de aantrekkingskracht. Maar Hazel wil niemand pijn doen, dus houdt ze hem op een afstand. De zoektocht naar Peter van Houten, de schrijver van hun lievelingsboek Een vorstelijke beproeving, leidt hen naar Amsterdam. Na het reisje naar Amsterdam gaat de gezondheid van Augustus snel achteruit. Hij komt voor enkele dagen op de intensive care terecht. Tijdens zijn laatste dagen nodigt hij zijn blinde vriend Isaac en Hazel uit om een lofrede te houden voor zijn begrafenis. Augustus sterft acht dagen later.

Spanning

Een van de trucs om de spanning te verhogen in dit boek is door de personages in een gevaarlijke situatie te plaatsen. Hazel en Augustus zitten beide in een gevaarlijke situatie omdat ze geconstateerd zijn met een terminale ziekte. Beiden zijn ze gevaarlijk dichtbij de dood gekomen. Een citaat die dit argument ondersteunt: “Op mijn dertiende kreeg ik de diagnose van schildklierkanker stadium IV. We kregen te horen dat het ongeneselijk was. Ik onderging een operatie die radicale nekdissectie heet, daarna bestraling. Toen probeerden ze chemo voor mijn longtumoren. Ze krompen en begonnen daarna weer te groeien. Inmiddels was ik veertien. Mijn longen vulden zich langzaam weer met water.”
Ook hebben ze allebei op de IC gelegen. Uiteindelijk is Augustus daadwerkelijk overleden.

Een andere truc om de spanning te verhogen die in dit boek wordt gebruikt, is het gebruik van een onverwachte wending. Voor mij is de meest onverwachte wending uit het boek dat Augustus Waters, de geliefde van Hazel, opeens heel snel achteruit ging qua gezondheid, waarna hij vervolgens stierf. Deze wending is onverwacht, doordat de lezer vrijwel alleen informatie krijgt over Hazel’s gezondheidstoestand. Er wordt weinig vertelt over de gezondheidstoestand van Augustus waardoor de lezer minder snel zou verwachten dat hij de gene is in het verhaal die zou sterven. 

Nog een andere truc die in het boek wordt gebruikt om de spanning te verhogen, is het versnellen van het verhaal. Dit staat niet in het theorieboek, maar toch vind ik dit een hele belangrijke truc voor de spanningsopbouw, omdat alle spannende gebeurtenissen zich dan nog sneller achter elkaar afspelen. In het begin komt het boek vrijwel langzaam op gang. Dit was te merken aan de vele pagina’s die worden besteed aan het omschrijven van één dag. Naarmate het slot dichterbij komt, worden de situaties in het verhaal sneller achter elkaar omschreven, waardoor men kan suggereren dat de tijd sneller voorbij gaat. De spanning wordt daardoor nog sneller opgebouwd. Na de dood van Augustus wordt het verhaal weer vertraagd. 

De laatste truc die ik ga bespreken over de spanningsopbouw is dat het boek bij de lezer vermoedens of verwachtingen over de afloop laten ontstaan. Het boek vertelt je dat zowel Hazel als Augustus een terminale ziekte heeft, waardoor het voorspelbaar is dat ze niet zullen sterven uit ouderdom. De lezer kan ook verwachten dat er in het boek nog wat ergs gaat gebeuren met Hazel, omdat de pijn in haar hoofd en in haar schouders steeds heftiger wordt. Hierdoor belandt ze uiteindelijk op de Intensive Care.

Het boek legt een nadruk op zowel actiespanning als psychologische spanning. De spanning wordt opgebouwd door de gebeurtenissen  in het verhaal, zoals de onverwachte ziekenhuis bezoeken. Ook door de gevoelens van de hoofdpersonen die zeer gedetailleerd worden beschreven, zorgen voor spanning. Een voorbeeld hiervan zijn de gevoelens die Hazel en Augustus voor elkaar hebben.

Thema en motief

Het was lastig om één specifiek thema te kiezen. Ik vind eigenlijk dat het boek twee thema’s heeft: liefde en dood.

Het thema liefde is een goed voorbeeld van een psychologisch motief. Ik heb hiervoor gekozen omdat de schrijver de gedachten en de gevoelens van de personages heel goed omschrijft. Hazel en Augustus worden verliefd op de eerste dag dat ze elkaar ontmoeten. Hazel wil echter in het begin afstand houden omdat ze bang is dat ze Augustus erg kwets op het moment dat ze overlijdt. Ze wil hem dus niet te dicht bij haar hebben. Dat vertelt zij aan haar ouders. Een citaat: “Ik ben net, net… Ik ben net een granaat, mam. Ik ben een granaat en er komt een moment dat ik ontplof en ik wil het aantal slachtoffers graag tot een minimum beperken.”

Het thema dood heb ik gekozen omdat Hazel aan kanker lijdt. Haar longen kunnen het elk moment begeven. Dat wordt meerdere keren erg duidelijk gemaakt in het boek. Een voorbeeld daarvan is het moment dat Hazel op de intensive care komt te liggen, een paar dagen voordat ze naar Amsterdam zou vertrekken. Een citaat: “Ik schreeuwde mijn ouders wakker, die mijn kamer kwamen binnenstormen, maar die ook niets konden doen aan de supernova’s die in mijn hoofd explodeerden, een eindeloze reeks zevenklappers in mijn hersens die me ervan overtuigde dat ik nu echt zou gaan. Maar ik werd wakker op de IC.”
Ook Augustus leidt aan kanker. Hij was voor anderhalf jaar schoon, totdat hij er in het midden van het boek achter komt dat zijn kanker terug is gekomen. Hoe dichter je bij het einde komt, des te slechter de situatie van Augustus wordt. Vlak voor het einde van het boek overlijdt hij.
Het thema dood is een voorbeeld van religieuze motieven. Religieuze motieven zijn motieven die te maken hebben met godsdienst en met de kijk op leven en dood.

Ruimte

Het verhaal speelt zich vooral af in Indianapolis, de woonplaats van Hazel en Augustus. Ook zijn er andere plaatsten die een belangrijke rol spelen zoals Amsterdam. Hazel en Augustus gaan daar naartoe om Peter van Houten te ontmoeten. In Amsterdam groeien ze dichter naar elkaar toe en worden ze een stelletje. Ook de Anglicaanse kerk in Indianapolis speelt een rol. Dat is de plaats waar de Praatgroep werd gehouden. Hazel en Augustus hebben elkaar daar ontmoet. En natuurlijk speelt het ziekenhuis ook een rol.

De ruimtebeschrijvingen zijn gedetailleerd. Dit gaf een positief effect op het verhaal. Door dit effect kon je als lezer zijnde je helemaal inleven in de situatie die zich afspeelde in het boek. Daardoor maakte het boek mij erg emotioneel. Een citaat: “Ik werd wakker op de IC. Ik wist dat ik op de IC was omdat ik niet in mijn eigen kamer was en omdat overal piepjes klonken omdat ik alleen was.”