Opdracht korte verhalen

Appeltje Eitje

“Eitje is een beetje misselijk. Met zijn punthoofd tegen de spiegel van de wastafel geleund plenst hij lafjes wat halflauw water in zijn gezicht. Het gaat wel weer een beetje, lijkt het.”

 Zo begint het verhaal ‘Appeltje Eitje’, geschreven door Pepijn Lanen. Het begin roept bij mij al vragen op: Waarom is Eitje misselijk? Wie is Eitje? Hoe kunnen eieren überhaupt misselijk zijn?

Als je doorleest, kom je erachter dat het verhaal begint met een flashforward. Dit speelt zich namelijk later op de avond af, terwijl er overdag ook dingen gebeuren. Helemaal op het eind van het verhaal kom je erachter waarom Eitje misselijk is. Er stond dat Eitje twee xtc-pillen had genomen. Dat roept dan weer de vraag op waarom een ei en xtc-pil zou slikken.

In de loop van het verhaal kom je meerde personages tegen: Appeltje, Geitenkaasje en Honing. Appeltje is een collega van Eitje, en samen gaan ze na het werken naar een knaagtentje. Daar ontmoeten ze Geitenkaasje en Honing. Eitje heeft meteen al een oogje op Geitenkaasje, maar later in het verhaal pakt Appeltje Geitenkaasje af, en hij neemt Honing er ook bij. Welke vraag er toen in me opkwam: Waarom zou Appeltje haar af pakken terwijl hij weet dat zijn collega haar leuk vindt, en hij tevens zelf al iemand heeft, namelijk Honing? Die vraag heb ik besproken met de andere mensen uit mijn groepje, Eva en Annelie, en zij dachten dat Appeltje misschien boos was op Eitje. Dat roept dan weer een andere vraag op: Waarom zou appeltje boos zijn? Ook daar hebben we ook gefantaseerd, en we dachten dat Eitje misschien veel beter was in zijn werk dan Appeltje, dus dat Appeltje jaloers is. Ook vroeg ik me af waarom Geitenkaasje opeens naar Appeltje gaat terwijl de Eitje wel leuk leek te vinden.

De vragen die ik tot nu toe heb gesteld zijn veel inhoudelijke vragen, maar mijn hamvraag is dat niet. Mij hamvraag is: Hoe kan het dat Eitje, Appeltje, Geitenkaasje en Honing kunnen praten en gevoelens kunnen hebben. Daar hebben wij met zijn alle over na zitten denken. Eerst dachten we dat het verhaal zich misschien af zou spelen in een andere wereld, een sprookjes wereld. Een wereld waarin het wel mogelijk is dat ze praten, en die de schrijver zelf heeft bedacht. Maar later dachten we dat het verhaal wel in het echt is gebeurd, met mensen, alleen de namen van die mensen zijn veranderd naar namen van etenswaren. Maar waarom zou hij dat doen?

Waarschijnlijk heeft de schrijver dat gedaan omdat hij het verhaal een originele draai te geven, want het is origineler als etenswaren dit allemaal beleven, dan mensen. Ook denken wij dat hij de namen misschien wel heeft veranderd omdat hij de mensen kent bij wie dit gebeurd is, en die mensen willen liever niet dat hij hun namen gebruikt.

Wij vonden het een leuk verhaal. Het was wel een beetje raar om sommige dingen te lezen omdat het over etenswaren ging, maar dat maakte het verhaal ook weer origineel.